26 Aralık 2013 Perşembe

ÇALIŞAN ANNE OLMAK...


ÇALIŞAN ANNE OLMAK...



                              Kızlarımı çoooooook seviyorum her anne gibi...  Anne olmak çok farklı bir duygu. Hamile kaldığım günden beri ben artık eski ben değilim. En önemli ve en sevdiğim sıfatım annelik.Annelik çok zor. Okudum, araştırdım, inceledim, izledim, taklit ettim. Ama aynı zaman da çalışan bir anneyim.  

                         Çalışan  anne olmak demek; hamileliğin ilk günlerinden itibaren sıkıntının iki kat artması demektir. Yatmak istersin yatamazsın, miden bulanır, ne yapacağını bilemezsin. İzin almak zordur, doktor kontrolüne gideceğim desen ters anlaşılırsın. Rapor almak istemezsin doğum sonrasına eklemek için oflaya puflaya işe devam...

                      Çalışan anne olmak demek; bebeğinin en güzel dönemlerinde bebeğini evde bırakıp işe dönmek demektir. Çocuğa kim bakarsa baksın aklın hep evdedir. Eve gidersin o güzel kokuyu içine çekersin. Her akşam içinden dersin ki ben yarın istifa edeceğim. Ama bu çok zordur.

                    Çalışan anne olmak demek; çocuklar okula başlayınca yeni rakiplerinin olması demektir. Ev hanımları... Çocuğunun gösterisi olur sen izin alamazsın. Tüm anneler oradadır.  Çocuğun mahsun kalır. Ancak bir ya da iki gösteriye gidebilirsin. Çocuklarımın o andaki  gözlerindeki ışıltı paha biçilemez. 

                  Çalışan anne olmak demek; en korkunç şeylerden birisi de çocuğunun hasta olması demektir. Hele bir de kreşin ilk yıllarında çocuklar hep hastadır. Neredeyse her hafta izin almak durumunda  kalırsın. Sen hasta olunca ölsen de gitmek zorunda kalırsın; çünkü izinlerini çocukların için kullanacaksındır. Aklın hep işteyken çocuklarındadır. Acaba ne oldu, ateşi çıktı mı, öksürdü mü? Sorular, sorular, sorular...

                 Çalışan anne olmak demek; çocuğunun ev hanımlarının çocuklarına göre daha çabuk olgunlaşmasıdır. Yalnız evde kalabilir, yalnız başına gidip gelebilir, yalnız yemeğini yiyip giyinebilir. Ama yine de aklın hep evdedir. Dakika başı çocuğunu ararsın. Geldin mi yemeğini yedin mi, aman dikkat et .

               Beni en çok duygulandıran  büyük kızım Ecem'in bana "Anne üzülme biliyorum bizim için çalışıyorsun. Okula gelemeyeceğin için sakın sıkılma." demesidir. Yanlış anlaşılmasın ben çalışmak zorundayım ve biliyorum ki ev hanımlarının işi hiç bitmiyor. Kimseye bir şey demiyorum .Ama çalışan bir anne olarak yaşadığım zorlukların "biraz"ını paylaşmak istedim sadece...

               Tüm zorluklar bir yana iyi ki anne oldum. Kızlarımı , ailemi çok seviyorum:))))

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder